De day after...
Laten we het er op houden dat Holten en ik geen setje zijn; mijn 2e DNF achter mijn naam en opnieuw in Holten.
Na mijn race in Burgas 2 weken geleden herstelde ik redelijk snel waardoor ik vol vertrouwen in Holten startte. Mijn spieren voelden goed aan en ik had zin in de race.
Het zwemonderdeel ging goed. Door een hoog startnummer kwam ik aan de rechterkant terecht wat iets meer zwemmeters betekende. Ik was goed weg en kwam net achter de kop te liggen bij de 1e boei. Door de drukte kon ik moeilijk inhalen en pas op de laatste 200 meter kwam ik los te liggen. Vlak achter de kop kwam ik het water uit. Na een slechte wissel kwam ik in de achtervolgende groep terecht. Hier zat ik prima al voelde ik dat ik geen beste fietsbenen had. Halverwege sloot een groep van achter ons aan met goede fietsers en ging het tempo omhoog. Dit kon ik niet volgen en moest lossen. De andere helft van het fietsparcours moest ik dan ook alleen afleggen. Na een goede wissel begon ik met lopen. Dit voelde eigenlijk best goed aan en ik kwam in een lekker ritme. Dit ritme wilde ik graag vasthouden ondanks de vermoeidheid. Tijdens het 2e rondje viel ik uit het niets neer, mijn energielevel stond op 0. Zo eindigde mijn wedstrijd in Holten opnieuw op de EHBO. Natuurlijk enorm teleurgesteld want ik had graag de stijgende lijn door willen zetten. Oké ik wist dat opbouwen tijdens een seizoen moeilijk is maar nu is opnieuw gebleken dat ik de inhoud nog niet terug heb om op dit niveau te racen. Daarom ben ik in overleg met mijn coach Sander, voorlopig even niet te vinden op wedstrijden. Na een paar dagen rust ga ik nu eerst een trainingsperiode inlassen. Ik had graag anders gezien maar het is even niet anders.